من و تو خيلي بزرگتر شديم از اون موقع ولي من هنوز وقتي که صداتو مي شنوم دست و پام و گم مي کنم لکنت مي گيرم حسمو نسبت بهت خيلي دوست دارم چون هيچ رنگ بدي توش نيست ... وقتي گفتي امشب نمي خوابي دنيا رو سرم خراب شد نمي دونم اين چه جور حس دوست داشتنه که بهت دارم ... ديگه خودخواهانه نميخوامت ... از خوشحال بودنت خوشحالم و وقتي غم داري مريض ميشم ؛ خواب ديشبم خوب بود چون همون کوچولويِ خوشگل و توپولي و ريز ميزه 10 سال پيش بودي هموني که اولين بار لرزيدن دل و خالي شدن توشو بهم نشون داد ... اينجا (تهران) واسه ديدنت لحظه شماري مي کنه قطعا همه دلشون واست تنگ شده ... روز اولي که ديدمت تنها چند تا خيابان با هام فاصله داشتي ... حالا فرسنگها اونطرف تري و من عاشق اينم که تو خوشبخت باشي بالاتر از همه ، پرغرور و قوي ... حالا ديگه به هيچي حسودي نمي کنم نه به کسايي که دوسشون داري و نه به کسايي که باهاشوني خودتو تنها و تنها به خاطر خودتو و خوبي هايي که تو وجودت هست دوست دارم تا با تمام آدما فرق مي کني واسه من و همين مساله هميشه باعث شده بيشتر از هميشه عاشقت باشم