می میرم تو را

کاش می دانستی که چقدر دلم تنگ می شود تو را

شاید گه گداری دلت می سوخت و تصویری میدادی تا شاد شود این زنده بی جان !

...

یادم رفته است دهه ای قبل را که قرار بود هفته ای یکبار صدایت را بشنوم

اما نشد که نشد که نشد

جان میدهم تو را اگر بخواهیش ! اما هرگز نشد و نخواستی !

جانان من بوده ای ، شده ای و هستی ! اما نخواه که دیگر این بی رمق سودایی به سر ندارد چون جان داده است