سرخی دلم
گفتم تو چرا دورتر از خواب و سرابی خواب و سرابی
گفتی که منم با تو ولیکن تو نقابی اما تو نقابی
فریاد کشیدم تو کجایی تو کجایی ؟
گفتی که طلب کن تو مرا تا که بیابی
فریاد کشیدم تو کجایی تو کجایی ؟
گفتی که طلب کن تو مرا تا که بیابی
...
چون همسفر عشق شدی مرد سفر باش مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فکر خطر باش فکر خطر باش!
هر منزله این راه بیابان هلاک است!
هر چشمه سرابیست که در که در سینه خاک است
در سایه هر سنگ اگر ظلم زمین است
نقش تن ما نیست که در خواب کمین است
در هر قدمتت خاک هر شاخه سر راه
در هر نفس آزا هر ثانیه صد بار
چون همسفر عشق شدی مرد سفر باش مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فکر خطر باش فکر خطر باش!
گفتم که عطش می کشدم در تب صحرا
گفتی که مجوی آب وعطش باش سرا پا !
گفتم که نشانم بده گر چشمه ای انجاست
گفتی چو شدی تشنه ترین قلب تو دریاست!
گفتم که در این راه کو نقطه آواز
گفتی که تویی تو خود پاسخ این راز!
کلمات کلیدی :
